UNESCO-werelderfgoed Erfurt

Erfurt maakt sinds september 2023 officieel deel uit van het werelderfgoed. In de grotendeels intacte historische binnenstad van Erfurt zijn unieke bouwkundige getuigenissen bewaard gebleven van de belangrijke joodse gemeenschap uit de periode tussen het einde van de 11e en het midden van de 14e eeuw. De titel van UNESCO-werelderfgoed werd toegekend aan de oude synagoge, een van de oudste, grootste en best bewaarde middeleeuwse synagogen, de mikwe, waarvan de bouw begon in de 12e eeuw, en een joods profaan gebouw uit de 12e en 13e eeuw, het zogenaamde “Steinerne Haus” (stenen huis).

Voor het toerisme in Erfurt is deze titel enorm waardevol en opent het nieuwe deuren in de internationale marketing van de stad als middeleeuwse metropool met UNESCO-titel. Alleen de meest opmerkelijke getuigenissen van de menselijke en natuurlijke geschiedenis mogen namelijk de titel UNESCO-werelderfgoed dragen. Met Erfurt zijn er in heel Duitsland 52 locaties die in totaal op de werelderfgoedlijst van UNESCO staan.

Over UNESCO

UNESCO, met hoofdkantoor in Parijs en momenteel 1942 leden, is een gespecialiseerd agentschap van de VN. Het werd opgericht op 16 november 1945. Het verklaarde doel van UNESCO was en is om de volkeren van de wereld aan te moedigen om in vrede samen te leven door de nadruk te leggen op overeenkomsten en meer begrip en tolerantie te kweken. Het takenpakket van UNESCO omvat de vier hoofdprogramma's onderwijs, wetenschap, cultuur en communicatie. Een van de belangrijkste taken is het behoud van het culturele en natuurlijke erfgoed van de wereld. 

In heel Duitsland staan 52 locaties op deze lijst. De vijf werelderfgoedlocaties in Thüringen zijn het joodse middeleeuwse erfgoed in Erfurt, de Wartburg bij Eisenach, de Bauhaus-monumenten in Weimar, het klassieke Weimar en het nationaal park Hainich bij Bad Langensalza.


Ontdek de UNESCO-werelderfgoedlocaties van Erfurt

Oude synagoge

De Oude Synagoge in het historische centrum van Erfurt is een van de oudste, grootste en best bewaarde middeleeuwse synagogen in Europa. Het is een van de weinige bewaard gebleven synagogegebouwen uit de Europese hoge middeleeuwen waarvan de bouw in deze vroege periode is begonnen. Op basis van het oorspronkelijke gebouw kunnen verschillende bouwfasen worden getraceerd, vanaf het ontstaan rond 1100, de uitgebreide gebruiksgeschiedenis na de verwoestende pogrom van 1349, tot de meest recente reconstructiemaatregelen in de 19e en 20e eeuw. De geschiedenis van het gebouw weerspiegelt zo op indrukwekkende wijze de geschiedenis van een joodse gemeenschap in spanning met haar christelijke omgeving, beginnend met het ontstaan rond 1100, via opkomst en bloei, maar ook rellen en vervolging, tot aan de volledige uitroeiing van de gemeenschap tijdens de pogrom van 21 maart 1349.

Tegenwoordig is de Oude Synagoge een bijzonder museum en een plek waar de middeleeuwse materiële getuigenissen van de joodse gemeenschap van Erfurt voor het publiek toegankelijk zijn. Met de oprichting van een museum heeft de synagoge vandaag de dag weer een passende bestemming gekregen.

aanvullende weergaven

De “Erfurt-schat” in de kelder van de oude synagoge

Hoewel de “Erfurt-schat” in de kelder van de Oude Synagoge niet direct deel uitmaakt van het UNESCO-werelderfgoed, is het een van de belangrijkste joodse schatcollecties in heel Europa, niet in de laatste plaats vanwege de omvang en grootte ervan. De “Erfurt-schat” is een gotische schat uit de 13e/14e eeuw die in 1998 in de directe omgeving van de synagoge werd gevonden. Met 3.141 zilveren munten, 14 zilveren baren, meer dan 700 gotische gouden en zilveren voorwerpen en de joodse trouwring is deze schat qua soort en omvang uniek in de wereld. In de voormalige balzaal van het monument uit het einde van de 19e eeuw getuigen de Hebreeuwse manuscripten uit Erfurt uit de 12e tot 14e eeuw van de intellectuele bloeiperiode van de eerste joodse gemeenschap in Erfurt.


De joodse gemeenschap had waarschijnlijk al in de 12e eeuw een mikwe direct aan de oevers van de Gera. Uit documenten uit het midden van de 13e eeuw blijkt dat de joodse gemeenschap belasting betaalde voor het rituele bad en voor het onroerend goed. Samen met de synagoge en de begraafplaats vormt het een belangrijk onderdeel van de joodse gemeenschap. Het werd gebruikt voor rituele reiniging na contact met doden, bloed of andere onzuiverheden in religieuze zin. Het verschilt van de andere bewaard gebleven schacht- of keldermikves door zijn speciale ontwerp, dat was aangepast aan de lokale topografische omstandigheden en waarvoor geen parallel bestaat.

De pogrom van 1349 heeft duidelijke sporen achtergelaten op het gebouw. De mikwe werd, net als veel andere gebouwen in de joodse wijk, zwaar beschadigd. Joden die zich vanaf 1354 in Erfurt vestigden, bleven de mikwe gebruiken, terwijl de oude synagoge al was omgebouwd tot pakhuis. In 1453/54 dwong het stadsbestuur de joden Erfurt te verlaten. Uiterlijk toen kwam er een einde aan het joodse gebruik van de mikwe. Het bassin werd gedempt en de ruimte erboven werd tot in de 20e eeuw als kelder gebruikt. In 2007 ontdekten archeologen de middeleeuwse mikwe. Sinds september 2011 is deze open voor bezoekers en toegankelijk tijdens rondleidingen.

Middeleeuwse mikwe

aanvullende weergaven


Stenen huis

In een complex van meerdere gebouwen aan de Benediktsplatz 1 in de oude binnenstad van Erfurt staat een middeleeuws stenen gebouw, het zogenaamde ‘Stenen Huis’. Dit is een opmerkelijk voorbeeld van de laatmiddeleeuwse profane bouwcultuur, dat sinds het einde van de 13e eeuw aan joodse eigenaren kan worden toegeschreven. Als zodanig vormt het een aanvulling op de rituele gebouwen van de oude synagoge en de mikwe en is het een verder onderdeel van het UNESCO-werelderfgoed van Erfurt.

Een uitzonderlijk groot aantal essentiële structuren uit de tijd van de bouw rond 1250 is bewaard gebleven, waaronder de portalen naar de twee hoofdverdiepingen, het houten balkenplafond, de westgevel, de originele trapgevel en het dakgebinte. Uniek in Europa is het bewaard gebleven interieur van de bovenverdieping met een spitsboogvormige lichtnis, nauwelijks gewijzigde buitenmuren met verzonken voegen en een gekleurd houten balkenplafond, waarvan de balken kunnen worden gedateerd op 1247.

Tegenwoordig huisvest het gebouwencomplex aan de Benediktsplatz 1 kantoren en bedrijfsruimten van de stad Erfurt. Al in de jaren negentig begonnen de eerste onderzoeken, parallel aan de renovatiewerkzaamheden aan het gebouwencomplex. Van 2015 tot 2017 werd het hele complex onderzocht in het kader van een door de DFG gefinancierd project. Op basis van het lopende historisch bouwkundig onderzoek en de restauratieve onderzoeken zullen verdere maatregelen worden uitgevoerd en vervolgens zal een gebruiksconcept worden opgesteld dat is afgestemd op de waardevolle inventaris.

aanvullende weergaven

[Translate to Niederländisch:] [Translate to English:] Der jüdische Hochzeitsring

Ontdek het joodse leven in Erfurt

Erfurt was al in de middeleeuwen het hart van het joodse leven in Thüringen: de stad was toen een van de grootste nederzettingen van het Heilige Roomse Rijk, een economisch en cultureel centrum op het kruispunt van belangrijke handelswegen. Volg de talrijke sporen van een van de belangrijkste joodse gemeenschappen van de middeleeuwen en ontdek hoe haar leden in nauw contact met christenen hun dagelijks leven leidden. Bewonder de oude synagoge, de oudste synagoge van Europa die tot aan het dak bewaard is gebleven en waarin de beroemde schat van Erfurt wordt bewaard, en ontdek de middeleeuwse mikwe, het voormalige rituele dompelbad. 

Last but not least kunt u op de Benediktsplatz het “Steinerne Haus” uit 1250 bewonderen. Bij de nabijgelegen toeristeninformatie van Erfurt kunt u informatiemateriaal over dit onderwerp krijgen.
In die zin: Bagrisung tsu herurt – hartelijk welkom in Erfurt!


Museen und Begegnungsstätten

Getuigenissen van de joodse geschiedenis in Erfurt

Middeleeuwse joodse begraafplaats

De middeleeuwse joodse begraafplaats bevond zich op de plek waar nu de Große Ackerhofgasse ligt. Deze werd, in overeenstemming met het geloof, buiten de toenmalige woonwijken aangelegd. Wanneer precies de eerste begrafenis plaatsvond, is tot op heden onduidelijk. De oudste nog bewaard gebleven stenen dateren uit de 13e eeuw. Hoewel een groot deel van de begraafplaats in de 15e eeuw werd verwoest, konden talrijke grafstenen worden gered en worden deze vandaag de dag tentoongesteld in de binnenplaats van de oude synagoge. Andere grafstenen bevinden zich in de kelder van het “Steinernes Haus” en kunnen daar tijdens een rondleiding worden bezichtigd.


Oude joodse begraafplaats

Onder het egapark, tussen de huizen Cyriakstraße 3 en 4, ligt de oude joodse begraafplaats. Toen zich in de 19e eeuw weer een gemeenschap in Erfurt ontwikkelde, werd hier in 1811 de eerste begraafplaats aangelegd. Toen de begraafplaats te klein werd, verhuisde de gemeenschap naar de nieuwe joodse begraafplaats. Tijdens en na de Tweede Wereldoorlog leed de begraafplaats onder vernielingen, verwoestingen en herbestemmingen. In 2007 werd de begraafplaats opnieuw ingericht met een gedenksteen en een informatiezuil.


Nieuwe joodse begraafplaats

Door de snelle groei van de joodse gemeenschap in Erfurt in de 19e eeuw bleek het terrein van de oude joodse begraafplaats te klein voor verdere begrafenissen. In het zuiden van de stad, bij de Thüringenhalle, vond men in 1871 een geschikt terrein dat groot genoeg was om aan alle eisen te voldoen. Tot op heden is dit de enige actieve joodse begraafplaats in Thüringen. Er staan grafstenen uit de 19e eeuw tot nu.

De schat van Erfurt

In de kelder van de oude synagoge is de “Erfurter Schatz” te zien, een gotische schat uit de 13e/14e eeuw die in 1998 in de directe omgeving van de synagoge werd gevonden. Met 3.141 zilveren munten, 14 zilveren baren, meer dan 700 gotische goud- en zilversmeedwerken en de joodse trouwring is deze schat qua aard en omvang uniek in de wereld. In de voormalige balzaal van het monument uit het einde van de 19e eeuw getuigen de Hebreeuwse handschriften uit Erfurt uit de 12e-14e eeuw van de intellectuele bloeiperiode van de eerste joodse gemeenschap in Erfurt.


Nieuwe synagoge Erfurt

De nieuwe synagoge werd in 1952 ingewijd en is daarmee het enige nieuwe synagogegebouw dat na de Tweede Wereldoorlog in de DDR is gebouwd. Tegenwoordig vormt het het middelpunt van een levendige gemeenschap. Hier worden onder andere de wekelijkse sjabbatdiensten gehouden, die ook toegankelijk zijn voor niet-joodse bezoekers.


DenkNadel

Sinds 2009 herinneren negen DenkNadeln (denknaden) in het stadsgebied van Erfurt aan de Joden uit Erfurt die tijdens het nazitijdperk werden gedeporteerd en vermoord. Het project maakt deel uit van het netwerk “Jüdisches Leben Erfurt” (Joods leven in Erfurt), dat via acties, herdenkingsdagen en schoolprojecten verdergaand voorlichtings- en educatief werk verricht.